Als Zondagsfilosoof vind ik de feestdagen maar lastig. Kijk, vandaag is het zondag. Maar morgen en overmorgen dus eigenlijk ook. En nou kun je denken: ‘Ah, lekker makkelijk. Je kan gewoon kiezen welke van de drie je neemt voor publicatie’. Maar zo eenvoudig is het natuurlijk niet voor een Zondagsfilosoof.
Want als Friedrich Bauerhoff wil ik natuurlijk bewustere keuzes maken dan dat. Ik wil een filosofisch onderbouwde reden hebben om een van de drie dagen te kiezen.
En nou past keuzestress natuurlijk prima bij de feestdagen. Want met al die beslissingen kan er nog wel eentje bij. Laat ik nog even snel een hipsterbaard staan zodat ik deze met de laatste trend kan optuigen: glittertjes en mini kerstballen?
Doe ik toch mee met de kerstgekte van die belachelijke truien en bestel ik nog even online een Star Wars kersttrui?
Of ga ik dit jaar all the way en bestel ik een schreeuwend kerstpak?
En daarbij dus ook deze: publiceer ik mijn Zondagsfilosoof op zondag, maandag (eerste kerstdag dus ook zondag) of dinsdag (ook een zondag)?
En nou zijn dit natuurlijk redelijk hilarische keuzestress-momentjes die je voor en rond de feestdagen kunt hebben. Er zijn er natuurlijk zat minder hilarische, maar minstens zo stressvol. Nodigen we vrienden uit of familie voor oudejaarsavond? Of vieren we het toch gewoon met z’n vieren en dan misschien om 12 uur samen met de buren buiten? En gaan we met kerst voor casual & easy of toch all-the-way chic?
En met al die twijfel en onzekerheid gaan de mensen vervolgens massaal de straat op om nog even de laatste uit keuzestress ontstane inkopen te vergaren. En dat levert een tafereel op??!!
Automobilisten die en masse verkeers- en gedragsregels op de openbare weg aan hun laars lappen. ‘Wat nou jij hebt voorrang want je komt van rechts??’ Of klanten in de winkels. ‘Hoezo ben jij aan de beurt en steelt de laatste reerug voor mijn neus weg, terwijl daar overduidelijk mijn naam op stond?’ ‘En hoezo ga je uitgebreid eerst je boodschappen inpakken voordat je gaat betalen?? Doe normaal!!’ ‘Doe normaal?? Doe zelf normaal!!’
Ik zeg het wel vaker: hoe dichter mensen op elkaar gepakt zitten, hoe gekkere dingen ze gaan doen. Ik heb het nog niet meegemaakt, maar het zou niet vergezocht zijn als er rond kerst gewonden of erger, doden vallen bij de massale spullenvergaring voor de feestdagen. Want niet alleen het voedsel- en drankprobleem moet opgelost. Nee, ook de berg met spullen die vergaart moet worden voor onder de kerstboom, levert de nodige zweetdruppels op.
Nou hoorden we gisteren op de radio een item over het verduurzamen van ons leven. En er kwam een lijstje voorbij, een top 5 van zaken waar de meeste winst op te behalen is als je je leven wilt verduurzamen. Naast de open deuren die ingetrapt werden, stond met stip op 1: Spullen!
Dus hoe minder spullen je hebt, des te duurzamer het is. Met name dure technologie (maar ook goedkope) bevat zoveel zeldzame grondstoffen en het delven daarvan schijnt dus extreem belastend op de aarde te zijn.
Sowieso weer die cijfers: Momenteel verbruiken we 1.6 aarde terwijl we er maar 1 hebben. En als iedereen op aarde zou leven zoals wij in Nederland, zouden we 3.6 aardes nodig hebben.
Dat zijn toch extreme getallen. Evenzo extreem als waarschijnlijk de omzet welke de middenstand en alle bedrijven die ons de feestdagen verkopen, zullen hebben gemaakt voor en tijdens de kerst.
En hoe verhoudt dit alles zich tot de Christmas spirit? Het kerstgevoel? En belangrijker nog: welke zondag moet ik nou kiezen voor publicatie? Zondag? Zondag (maandag)? Of Zondag (dinsdag)???
En moet ik bij deze keuzestress niet ook duurzaamheid in acht nemen? Want dat blijkt toch maar weer het sleutelwoord te zijn bij alles wat je overweegt te doen.
Want dat heeft de samenleving van ons gemaakt. Een particulier die overal professionele kennis van moet hebben, omdat je overal een verstandige en onderbouwde beslissing in moet maken.
Nou kan ik natuurlijk benadrukken dat ik een ZONDAGSfilosoof ben die per definitie niet professioneel accountable kan worden gesteld. Maar iets zegt me dat je daar niet mee wegkomt tegenwoordig. Want ongetwijfeld zou het opstellen van mijn geschrijf veel duurzamer zijn wanneer ik het met potlood op papier zou doen, in plaats van op mijn door het milieu veel te duur betaalde smartphone. Hoe zou ik het dan vervolgens met mijn trouwe lezers delen? Die verwachten op zijn minst op een zondag een sociaal mediaal berichtje dat ik weer de kerstballen uit de boom geschreven heb om vervolgens die inspanning met hen te delen.
Of moet ik alle trouwe lezers een met potlood geschreven brief sturen met de laatste Zondagsfilosoof daarop?
Nee, dat zou niet werken want de post bezorgd niet op zondag. En maandag ook niet dus zou het op zijn vroegst Dinsdagfilosoof zijn en –sorry– dat gaat hem echt niet worden.
Helaas ben ik bang dat Friedrich Bauerhoff binnenkort niet bekroont zal worden met het meest duurzame initiatief.
En wat betreft de duurzaamheidsgedachte in de keuze van welke zondag? Fok dat ook!
Ik heb het al druk genoeg met onderwerpen bedenken en die uitwerken, naast natuurlijk alle andere keuzestress rond de feestdagen. Nee, sorry, dit jaar is Friedrich Bauerhoff nog schaamteloos niet-duurzaam. Volgend jaar gaan we het anders doen. Evenzo als de feestdagen zelf. Geen spullen meer aanschaffen, niet met de auto kerstinkopen doen maar met de fiets. En op een donker, muf zolderkamertje met potlood de Zondagsfilosoof opschrijven in veelvoud bij kaarslicht. Hoewel, hoe duurzaam zijn kaarsen eigenlijk? Oké, in donkere dagen rond kerst zal yours truely in het pikkedonker op een muf, klam, koud zolderkamertje de Zondagsfilosoof schrijven, in een persoonlijke brief aan u.
En met dat Dickinsiaanse beeld laat ik achter en wens een ieder fijne feestdagen en alvast een gelukkig nieuwjaar. Dat al uw dromen uit mogen komen. Overigens is de keuze van welke zondag hiermee beslecht: elke andere zondag zou te laat zijn voor kerst wensen!
